Mapa - Gemäldegalerie

Galeria Malarstwa w Berlinie (niem. Gemäldegalerie) – jedno z ważniejszych muzeów sztuki w Berlinie, którego zbiory malarstwa należą do największych na świecie. Muzeum to stanowi część Berlińskich Muzeów Państwowych pod opieką Fundacji Pruskiego Dziedzictwa Kultury, poświęcone jest dawnemu malarstwu niemieckiemu i europejskiemu XIII–XIX wieku. Obok Galerii Malarstwa w tym samym gmachu mieści także Kupferstichkabinett (Gabinet Rycin) oraz Kunstbibliothek (Biblioteka Sztuki). Budynek położony jest na terenie nowoczesnego centrum kultury znanego jako Kulturforum nieopodal placu Poczdamskiego w obrębie dzielnicy Tiergarten. Zbiory, których rdzeń stanowią dzieła sztuki kolekcjonowane przez pruskich Hohenzollernów w XVIII wieku, zawierają obrazy europejskich artystów takich jak Albrecht Dürer, Lucas Cranach, Rafael Santi, Tycjan, Caravaggio, Peter Paul Rubens, Rembrandt czy Johannes Vermeer. Po raz pierwszy zbiory pokazano publiczności w roku 1830, po licznych przenosinach ostatecznie w 1998 otwarto kolekcję malarstwa w obecnej postaci.

Gemäldegalerie powstało w XIX wieku. Mieściło się w Muzeum Królewskim położonym przy Lustgarten przy berlińskiej Unter den Linden. Rdzeniem zbiorów były kolekcje Fryderyka Wilhelma I, zwanego Wielkim Elektorem, oraz Fryderyka II Wielkiego. Spośród dzieł oprócz nabytków znalazły się obrazy pochodzące z królewskich zbiorów polskich Wazów, Jana III Sobieskiego oraz Stanisława Augusta Poniatowskiego, które w Berlinie znalazły się w wyniku grabieży i konfiskat, szczególnie w dobie rozbiorów Polski.

Pierwszym dyrektorem muzeum został Gustav Friedrich Waagen, który dokonał nowoczesnej ekspozycji zbiorów. Znaczącą dla muzeum i jego prestiżu była działalność Wilhelma von Bode, dyrektora muzeum w latach 1890-1929. Za jego dyrektury w 1904 Galeria wzbogaciła się o kolekcję sztuki renesansowej. W tymże czasie zbiory przeniesiono do Kaiser Friedrich Museum, znanego później jako Muzeum Bodego (niem. Bode-Museum), znajdowały się one tam do II wojny światowej; większość dzieł ewakuowano, natomiast gmach uległ poważnemu zniszczeniu. Część dzieł (ok. 400) uległa zniszczeniom na miejscu, część zrabowała Armia Czerwona i wojska alianckie. Po wojnie w wyniku podziału Berlina dzieła podzielono i umieszczono m.in. w Bode-Museum oraz w Berlinie-Dahlem. Wraz z powstawaniem w obrębie ówczesnego Berlina Zachodniego Kulturforum będącego alternatywą Wyspy Muzeów po drugiej stronie muru berlińskiego powstała koncepcja urządzenia nowoczesnej galerii. Po zjednoczeniu Niemiec zbiory zintegrowano w powstałym w 1998 budynku w Kulturforum. Gmach zaprojektowali Heinz Hilmer i Christoph Sattler architekci z Monachium.